Na system Android dostępnych jest naprawdę wiele emulatorów przeróżnych konsol dzięki którym mamy możliwość pogrania w stare (nawet bardzo stare…) tytuły. Wraz z rozwojem systemu Android specyfikacja techniczna naszych telefonów wciąż wzrasta, więc mamy możliwość emulowania coraz to bardziej zaawansowanych maszyn. Dziś przyjrzymy się emulatorowi Reicast który jest w stanie dość przyzwoicie emulować gry z Segi Dreamcast. Oczywiście, o ile posiadamy telefon z wyższej półki.
Pobieramy zatem emulator Reicast i instalujemy go na naszym telefonie. Aplikacja jest w fazie rozwojowej – praktycznie nie mamy w niej nic do konfigurowania od strony technicznej. Emulator do poprawnego działania potrzebuje dumpu biosu konsoli który możecie pobrać stąd.
Poprawne skonfigurowanie ścieżek w tym emu początkowo przyprawiło mnie o rozstrój nerwowy – emulator nijak nie chciał wykryć plików biosu konsoli. Abyście się za szybko nie poddali podaję Wam gotowe rozwiązanie.
W pamięci telefonu utworzyłem folder /Dreamcast/ zaś w nim stworzyłem folder /data/. Rozpakowałem archiwum dc_bios.zip i skopiowałem pliki dc_boot.bin oraz dc_flash.bin do folderu /data/.
Zawartość katalogów wygląda następująco
/storage/dreamcast/..[Tutaj wrzucamy obrazy płyt] /storage/dreamcast/data/dc_boot.bin /storage/dreamcast/data/dc_flash.bin
Teraz odpalamy emulator i przechodzimy do konfiguracji ścieżek w obydwu przypadkach wskazujemy na główny folder (w moim przypadku /Dreamcast/). Emulator dostaje “bzika” jeżeli wskażemy mu dokładną lokalizację biosów !
Duże piwo dla autorów za możliwość dowolnego rozstawienia wirtualnych przycisków na naszym ekranie – za pomocą wygodnego edytora zajmie to nam zaledwie kilka minut. Edytor dostępny jest w zakładce kontrolery:
Jeżeli ustawiliśmy już ścieżki Reicast powinien sam przeskanować zawartość folderu /Dreamcast/ odnajdując w nim wszystkie gry jakie się w nim znajdują:
Z poziomu eksploratora możemy również uruchomić BIOS Dreamcasta. Każdorazowo po uruchomieniu gry zmuszeni jesteśmy do ustawienia obecnej daty systemu – polecam jednak od razu podświetlić select i zostawić to tak jak jest:
Jest to niezwykle irytujące – miejmy nadzieję, że twórcy aplikacji kiedyś zaimplementują podtrzymanie “baterii” DeCe. W trakcie grania po naciśnięciu “wstecz” naszym oczom ukażą się dodatkowe opcje konfiguracji. m.in. uruchomienie VMU (Visual Memory Unit),zmiana karty pamięci, wyłączenie frameskip i jeszcze kilka mniej przydatnych funkcji.
Teraz kilka słów o płynności emulacji. Na Reicast naprawdę da się pograć. Testowałem kilkanaście gier i każda z nich działała płynnie – chociaż zdarzały się niewielkie przycięcia bądź problemy z głosem.
Dzisiaj to tyle ode mnie, jeżeli będziecie mieli jakieś problemy z konfiguracją tego emulatora – piszcie w komentarzach.
Możesz również mnie wspomóc w rozwijaniu mojej pasji i tego bloga.
