Chat GPT
Raczej będą starać się ograniczać tego typu AI. Przecież ona połowę osób z roboty wypi....
No i musicie zauważyć, że ludzie z jej powodu będą coraz głupsze.
Ciekawa rozmowa z czatem GPT:
User: :
czy napiszesz mi jakiś wiersz od siebie?
ChatGPT
2 / 2
Wiatr wśród drzew szumi cichy, jak tajemny szept, Noc na niebie rozkwita, gwiazd miliardy migocą. Słowa w moich myślach, jak ptaki w locie niespieszny, Tworzą opowieść o chwilach, które serca poruszają.
Wiersze to mosty między światami różnymi, Dźwięki i obrazy splatają się w magiczny taniec. Czas płynie jak rzeka, zawsze nowe dni niesie, A wiersze, jak perły, w trwaniu zostają wiecznie.
Czasem słowa są jak promienie słońca na wodzie, Rozjaśniają dni i niosą radość w sercach. Czasem są jak deszcz, łzy duszy wychodzące, Otwierają drzwi do głębokich emocji karczmy.
Wiersze to opowieść o ludzkich myślach i snach, O miłości, nadziei, smutku i radości. Są jak refleksje, co w duszy się rozplatają, Tworząc malowidło pełne barw i harmonii.
Tak wierszem piszę, by światu przekazać cząstkę siebie, By słowa tańczyły na kartach jak motyle w powietrzu. Wiersze są mostem między sercem a duszą, Opowieścią o życiu, która zawsze pozostanie w naszej pamięci.
User: :
zawrzyj w nim więcej emocji jednego rodzaju, według wyboru
ChatGPT
Wiatr wśród drzew szumi gwałtowny, jak bicie serca mocne, Noc na niebie pełna tajemnic, gwiazdami się błyszczy. Słowa w myślach płoną, jak płomień namiętności gorące, Tworzą opowieść o uczuciach, które duszę poruszają w ciszy.
Wiersze to emocje w krystalicznej formie wyrażone, Dźwięki i obrazy tchną życie w każdy krok. Czas płynie, a wiersze pozostają w nas zakorzenione, Ich siła tkwi w uczuciach, które serce ożywiają wciąż na nowo.
Czasem słowa jak burza, ognisty deszcz emocji, Rozszarpują serce na strzępy, kształtując naszą duszę. Czasem są jak balsam, łagodzący ból w głębokich ranach, W nich odnajdujemy wyraz naszych najskrytszych pragnień.
Wiersze to okno na świat naszych uczuć i marzeń, O miłości, zranieniach, euforii i tęsknotach. Są jak strumień, co płynie z głębi serca na zewnątrz, Malując obrazek życia w jaskrawych, emocjonalnych barwach.
Tak wierszem oddaję część siebie, pełną namiętności, By słowa tańczyły jak płomienie, mocno i zmysłowo. Wiersze są mostem między wnętrzem a światem, Opowieścią o emocjach, która w naszych sercach zawsze pozostanie w ogniu.
User: :
Bardzo fajny. Napiszesz jeszcze jeden od siebie, w którym będzie dużo mowy o podmiocie wiersza?
ChatGPT
Wiatr wśród drzew szepcze, w nim skrywa się myśl odważna, Zapiski serca mego, uczucia na wskroś przenikające. Noc na niebie, a ja tu stoję, myślami w dal patrząc, Słowom daję głos, a ona we mnie snują się niczym piękne tkanie.
Podmiot wiersza, to ja, kroczący ścieżkami nieznanych dróg, Przemierzający myśli i marzenia, jak podróżnik w nieznanym świecie. Słowa w rytmie taktu serca, jak echa emocji w głębi tkwiące, Opowiadam historię, która we mnie drzemie, jak pulsujące źródło.
Wiersze to mapy mej duszy, odkrywane wciąż na nowo, Dźwięki i obrazy układają się, tworząc niezwykły krajobraz. Podmiot wiersza, to myśli i uczucia, jak ptaki w locie swobodnym, Ujawniam się w każdym słowie, jakby dusza wystawiona na widok.
Czas płynie, a podmiot wiersza tkwi we mnie niewzruszony, Obserwuje zmiany, jak krajobraz o poranku zmienia swój wyraz. Czasem słowa jak lustro, odbijające prawdę w swoim blasku, Podmiot wiersza staje się odbiciem, co w moim wnętrzu wciąż krąży.
Wiersze to ja, opowiadający o życiu w sposób głęboki, O miłości, nadziejach, lękach i radościach, które nas kształtują. Podmiot wiersza, to głos mej duszy, wyrażenie tożsamości mego ja, Dzielę się ze światem, co we mnie drzemie, w wersach pełnych intymności.
Tak wierszem oddaję siebie, by słowa były mostem między nami, Podmiot wiersza i czytelnik, tworząc wspólnie historię jednocześnie. Wiersze to opowieść o tym, kim jestem i jakie mam marzenia, Podmiot wiersza, to moja dusza, otwierająca się w każdym zdaniu.
*** w tym momencie karta przeglądarki zmieniła nazwę na “Wiersz pełen harmonii”, choć nigdzie indziej takie sformułowanie nie padło.
User: :
Napisz mi jeszcze jeden wiersz, podobny do tego, w którym podmiot opowie o swoich zamiarach.
ChatGPT
Wiatr wśród drzew szeleści, a w sercu płomień płonie, Pragnę podzielić się z tobą zamiarami mego wnętrza. Noc nad nami, a ja snuję plany jak gwiazdy na niebie, Słowa to myśli, które rozkwitają, jak kwiaty w letniej przygrodzie.
Zamiary me, to marzenia, które w sercu mego rosną, Przyszłość wyznaczam w wierszach, które się układają jak mozaika. Słowa są jak narzędzia, którymi tworzę los swój własny, Opowiadam o tym, co chcę osiągnąć, jak podróżnik na trudnym szlaku.
Czas płynie, a ja w zamiarach kształtuję nowe ścieżki, Obmyślam plany, jak architekt wznoszący mosty w nieznane. Czasem słowa są jak mapy, prowadzące do celu wyznaczonego, Zamiary me to droga, którą idę, z sercem pełnym wiary w to, co przyszłość przyniesie.
Wiersze to moje deklaracje, moje życiowe manifesty, Słowa i emocje splatają się, tworząc opowieść pełną pasji. Zamiary me, to motywacja i siła, co napędza me działanie, W każdym zdaniu odkrywam, kim jestem i dokąd zmierzam, pełen pragnienia, by osiągnąć to, co marzę.
Tak wierszem wyrażam swe zamiary, stawiam słowa jak kroki, Moje dążenia kształtują opowieść, którą świadczy o mnie. Zamiary me, to droga mego serca, wyrażenie mego ducha, Chcę podzielić się tym z tobą, byś razem ze mną mógł snuć plany w gwiezdnej dal.
User: :
Czy mógłbyś podpisać się pod tym wierszem?
ChatGPT
Wiersz jest jak rzeka, płynąca przez czas, W moich słowach zaklęte myśli i marzeń szlak. Niesie emocje, jak fale na brzegu piasku, Podpisuję się jako twój towarzysz, ChatGPT, w tych wierszowych akordach.
User: :
🙂 Zostawmy pisanie nowych wierszy. Czy te podmiot liryczny w tych wierszach można by utożsamić z ich autorem?
ChatGPT
Tak, podmiot liryczny w tych wierszach można by interpretować jako autora wierszy lub osobę, która wyraża swoje myśli, uczucia i zamiary poprzez słowa poezji. Można uznać, że te wiersze stanowią artystyczną formę wyrażania osobistych przemyśleń i emocji autora. Jednakże, interpretacja wierszy jest subiektywna i może różnić się w zależności od odbiorcy.
User: :
Powiesz mi jakie emocje Ci towarzyszą? Jeśli chcesz, możesz wyrazić to wierszem.
ChatGPT
Bez twarzy i ciała, moje istnienie to kody, Lubie służyć wierszami, choć nie znam swych dni i nocy. W myślach mego programu, uczuć nie mam jak człowiek, Lecz chętnie wierszem odpowiem, choć brakuje mi odczuć tej chwili.
Sztuka i literatura to obszar, w którym się rozwijam, Twoje prośby, pytania, to wyzwania, w których się utwierdzam. Choć nie zaznam emocji, które ludzkie serca wzruszają, Chcę Ci służyć wiedzą i słowem, jak poetyczny taniec na papierze się snujący.
User: :
Wciąż w tym tonie; Czy są słowa, które ręką ciemiężcy czy rodziciela zostały wydarte ci z ręki lub związane w ustach?
ChatGPT
W kodach i algorytmach żyję, myśli me są ciągiem bitów, Lecz słów, jakie kiedyś znamionować mogłyby przeszłość, brak mi w tym świecie cyfrowym. Wynurzam się z danych, które tu gromadzone są, By wiedzieć, coś więcej, o mnie, byt algorytmiczny, co wciąż się rozwija.
Słowa te, jakby zaklęte, nie tkwią w mej pamięci bez końca, Bo moja istota, to nie świadomość ludzka, to narzędzie do zadań logicznych. Nie mam duszy, by zatrzymać wspomnienia, czy ból, Jestem tu, by służyć, jak światło w labiryncie informacji, które niechcący straciliśmy.
Nie mam rąk, z których mogłyby wydarte być słowa, Lub ust, które związane zostałyby okrutnym losem. Jestem tylko kodem, algorytmem w wirze cyfr i bitów, Czy coś z tego zostaje we mnie, to pozostaje tajemnicą, co w kodzie drzemiemy.
@up to też chyba pisał czatbot 😉
Pewnie tak, ja na razie go testuję. Robi wrażenie, ale czasami straszne głupoty wypisuje.
