Elvira: Mistress of the Dark to klasyka z lat dziewiędziesiątych, łącząca elementy gry przygodowej i RPG z naprawdę mrocznym klimatem horroru. Stworzona przez Horror Soft i wydana w 1990 roku, gra zdobyła uznanie dzięki unikalnemu połączeniu makabrycznej atmosfery, pełnych humoru odniesień oraz kultowej (i seksownej…) postaci Elviry, granej przez Cassandrę Peterson.
Spis treści
Fabuła.
Gracz wciela się w śmiałka, którego zadaniem jest uratowanie Elviry, uwięzionej w zamku należącym do jej przodków, gdzie złowrogie siły przywróciły do życia niebezpieczne, nadprzyrodzone moce. W sercu tej mrocznej historii stoi Lady Emelda, dawno zmarła czarownica, która planuje powrócić z zaświatów, a Elvira staje się kluczem do jej odrodzenia. Gracz, stając przeciwko siłom zła, musi przemierzać liczne niebezpieczne zakamarki zamku, rozwiązując zagadki, walcząc z potworami i odkrywając starożytne sekrety, aby zapobiec zrealizowaniu mrocznych planów Lady Emeldy.
Choć fabuła jest luźno oparta na filmie „Elvira: Mistress of the Dark” z 1988 roku, znajomość tego dzieła nie jest konieczna, aby cieszyć się grą. Twórcy postawili na atmosferę i mroczny klimat, bardziej niż na skomplikowane zwroty fabularne. Opowieść jest na tyle angażująca, że szybko wciąga gracza, nawet pomimo prostszej konstrukcji narracyjnej. To, co wyróżnia ten tytuł, to sposób, w jaki gracz stopniowo odkrywa coraz głębsze tajemnice zamku, co potęguje poczucie napięcia i niepewności.
Rozgrywka.
Elvira: Mistress of the Dark to mieszanka gry przygodowej typu point-and-click oraz elementów RPG. Gracz eksploruje zamek w poszukiwaniu sześciu kluczy, które pozwolą mu zdobyć magiczny sztylet i zabić Emeldę. W trakcie gry gracz zbiera przedmioty, rozwiązuje zagadki oraz walczy z przeciwnikami w unikalnym systemie walki. Elementy RPG obejmują rozwój statystyk postaci, takich jak siła, zręczność i wytrzymałość, co wpływa na skuteczność w walce.
System walki, choć prosty w założeniach (musimy odpowiednio blokować i kontratakować), wymaga sporej zręczności. Potyczki są trudne, a źle dobrane strategie mogą szybko skończyć się śmiercią postaci, co zmusza do częstego zapisywania gry. Zagadki, choć zazwyczaj logiczne, potrafią czasem wprowadzać gracza w błąd, co sprowadza się do szybkiego wczytania gry.
Galeria: Elvira: Mistress of the Dark
Grafika i dźwięk
Jednym z największych atutów Elvira: Mistress of the Dark są jej ręcznie rysowane grafiki, które tworzą wyjątkowy klimat, idealnie oddający atmosferę mrocznego zamku pełnego tajemnic. Każdy element graficzny, od detali architektonicznych zamku po groźne postacie przeciwników, został stworzony z ogromną dbałością o szczegóły. Zamkowe lochy, starożytne korytarze i mroczne zakamarki ożywają dzięki doskonałemu wykorzystaniu pikselowej sztuki, co w połączeniu z estetyką horroru lat 90. tworzy unikalną, retro atmosferę.
Nie można również zapomnieć o scenach śmierci, które gracze oglądają dość często, biorąc pod uwagę stopień trudności gry. Te makabryczne obrazy są jednocześnie przerażające i fascynujące, pełne krwi i szczegółów, co stanowi swoistą nagrodę za niepowodzenia w grze. Każda porażka odkrywa nową, krwawą wizualizację, która zaskakuje i jednocześnie sprawia, że gracz czuje chęć do dalszej rozgrywki.
Dźwięk i muzyka w grze, choć momentami nieco chaotyczne, doskonale uzupełniają graficzny aspekt horroru. Wprowadzone efekty dźwiękowe potrafią wywołać niepokój i wzmocnić atmosferę grozy. W tle towarzyszą nam dziwaczne, mroczne melodie, które dodają grze aurę niepokoju i podsycają uczucie osaczenia. Razem z grafiką, muzyka tworzy spójny, niepokojący świat, który wciąga i przeraża jednocześnie, a każdy krok w zamku potrafi wzbudzić napięcie, niepewność i strach przed kolejnym ruchem.
Elvira: Mistress of the Dark dzisiaj.
Gra zdobyła uznanie krytyków, szczególnie za swoją oprawę wizualną i atmosferę. Mimo wysokiego poziomu trudności, recenzenci chwalili grę za jej wciągającą rozgrywkę i unikalny charakter. Gra otrzymała nagrodę „Role-Playing Game of the Year” w magazynie Computer Gaming World, a jej sukces zaowocował kontynuacją „Elvira II: The Jaws of Cerberus” oraz duchowym następcą „Waxworks”, o których tu jeszcze kiedyś wspomnę.
Dla fanów retro gier, „Elvira: Mistress of the Dark” to prawdziwa perełka – oferuje trudne zagadki, atmosferę grozy i nieco czarnego humoru, choć zaskakująco mało odnosi się do samej humorystycznej strony postaci Elviry, znanej z występów w horrorach klasy B.
Grę bez problemu uruchomicie na emulatorze Amigi, bądź możecie kupic za grosze na gog.com.
Dziękuję za uwagę i życzę miłego grania !
