Time Killers to dwuwymiarowa bijatyka z wykorzystaniem broni, stworzona przez Incredible Technologies i wydana na automaty przez Strata w listopadzie 1992 roku.
Jej premiera nastąpiła w okresie, gdy rynek gier zdominowany był przez klasyczne bijatyki, takie jak Street Fighter II, wprowadzając do bijatyk kilka świeżych pomysłów jak np. zróżnicowany wybór postaci, czy też sterowanie, które polegało na przypisaniu przycisków ataku do konkretnych kończyn, co później zaadaptowano w innych bijatykach.
Spis treści
Fabuła.
Fabuła w grze jest szczątkowa. Każdy wojownik pochodzi z innej epoki historycznej, wnosząc do walki swoją historię i charakterystyczną broń. Do gry stworzono instrukcję, która szczegółowo opisuje pochodzenie i tło każdej postaci. Niektóre z nich inspirowano legendarnymi lub historycznymi postaciami.
Gracze biorą udział w pojedynkach rozgrywanych w formie turnieju, którego główną nagrodą jest nieśmiertelność. Cel ten motywuje bohaterów do walki, a ich motywacje są zróżnicowane – od dążenia do wiecznej sławy po desperacką walkę o przetrwanie.
Przypominam, że gra została wydana w 1992 roku. Więcej powodów do naparzania po ryjkach już nam nie było trzeba 😉
Rozgrywka.
Rozgrywka w Time Killers jest zbliżona do Mortal Kombat, z elementami nawiązującymi do Street Fighter II. Zamiast tradycyjnego układu ciosów i kopnięć o różnej sile, każdy przycisk odpowiada atakowi konkretną częścią ciała: lewą ręką, prawą ręką, lewą nogą, prawą nogą lub głową. Mocniejsze ataki można wykonywać, naciskając jednocześnie dwa przyciski odpowiadające kończynom. System przypisania ataków do poszczególnych części ciała został później zaadaptowany w takich grach jak BloodStorm, seria Tekken od Namco Bandai, czy Bio F.R.E.A.K.S..
Jeżeli jedna z rąk postaci otrzyma wystarczającą ilość obrażeń, zostaje odcięta, co uniemożliwia jej dalsze wykorzystanie w walce. W sytuacji, gdy obie ręce zostaną odcięte w tej samej rundzie, postać musi walczyć wyłącznie nogami i głową, tracąc możliwość blokowania oraz używania broni. Nogi także mogą zostać uszkodzone, lecz nie da się ich odciąć.
Gracz może spróbować wykonać tzw. „Death Move”, naciskając wszystkie pięć przycisków jednocześnie. Jeśli ruch zostanie prawidłowo wykonany, przeciwnik zostaje pozbawiony głowy, co kończy rundę natychmiast. Taki atak można jednak zablokować. Istnieje również możliwość wykonania „Super Death Move”, dostępnego tylko wtedy, gdy przeciwnik jest oszołomiony. W tym przypadku gracz trzyma joystick w stronę przeciwnika i naciska wszystkie przyciski, co prowadzi do odcięcia obu rąk i głowy przeciwnika. W przeciwieństwie do „Fatalities” z Mortal Kombat, te ataki można próbować wykonać w dowolnym momencie walki.
Rundę można wygrać na kilka sposobów: nokautując przeciwnika, wykonując ruch Death Move lub mając więcej punktów życia od rywala po upływie czasu. Czyli nie licząc możliwości wykończenia przeciwnika jednym ciosem – raczej standard w ówczesnych bijatykach.
Wykonanie
Time Killers, choć innowacyjny pod względem mechaniki i koncepcji, pod względem wykonania prezentuje raczej przeciętny poziom, typowy dla gier arcade z tamtego okresu. Grafika jest poprawna – postacie są duże, mają wiele klatek animacji, co nadaje im płynności, a jednocześnie nie pozostawia zbyt wiele do krytyki.
Podobnie jest z oprawą dźwiękową – muzyka oraz odgłosy walki, choć nie wyróżniają się szczególnie, zostały solidnie zrealizowane i pasują do klimatu gry. Całość została przygotowana schludnie i nie odciąga uwagi od rozgrywki, co pozwala skupić się na emocjonujących starciach między wojownikami.
Galeria: Time Killers
Po premierze gry Incredible Technologies, które wcześniej koncentrowało się na różnorodnych grach arcade, zaczęło stopniowo przechodzić na produkcję gier sportowych, w tym niezwykle popularnej serii Golden Tee Golf. W 1994 roku studio stworzyło duchowego następcę Time Killers – grę BloodStorm, która również wyróżniała się brutalnością.
Początkowo planowano wydanie Time Killers na konsole Super Nintendo Entertainment System oraz Sega Genesis, jednak te wersje zostały anulowane przez wydawcę, Black Pearl, będącego częścią THQ. Dopiero w 1996 roku gra ukazała się na Sega Genesis w ramach serii Arcade Classics wydanej przez THQ. Choć port został mocno ograniczony technicznie w porównaniu z oryginalną wersją arcade, pozwolił nowemu pokoleniu graczy poznać ten klasyk.
Time Killers dzisiaj.
