Konsola Phillips CD-i została wypuszczona na rynek w roku 1991 oferując coś co teoretycznie miało zdeklasować konkurencję czyli… napęd CD i mocne podzespoły. Niestety jak to zwykle bywa coś poszło nie tak i CD-i pomimo kilku wersji nigdy nie stało się wielkim hitem. Zgaduję, że to ze względu na zaporową cenę wynoszącą na starcie konsoli aż 700 (!) zielonych albo też z powodu dość kiepskiej biblioteki gier.
Jako, że nasz forumowy retromaniak zadał na naszym forum dość konkretne pytanie, zdałem sobie sprawę, że jeszcze nie rozprawiłem się z emulacją konsoli Philips CD-i na łamach tego bloga. Osobiście widziałem tą konsolę na “Youtubach” kilkukrotnie i zawsze myliłem ją z Panasonic 3DO o której emulacji już kiedyś pisałem. Czas nadrobić zaległości 😉
Najprostszą metodą na emulowanie konsoli Phillips CD-i jest emulator CD-i Emulator jednak jest on płatny (autor życzy sobie za niego 25 jurosów) więc musiałem dla Was poszukać czegoś znacznie tańszego… A najlepiej żeby było zupełnie za darmo 😉
Co będzie nam potrzebne do emulacji konsoli Philips CD-i
- Emulator MESSUI który pobieramy ze strony głównej projektu. Dobrze, by była to wersja 64 bitowa.
- Biosu konsoli (możecie go pobrać stąd)
- Obrazów płyt gier – tego musicie poszukać sobie sami.
MESSUI – Konfiguracja
Emulator MESSUI jest bardzo podobny (właściwie to niemal to to samo…) do MAME – emulatora arcade. Nie zamierzam się tutaj rozprawiać czym różnią się oba programy, po prostu MESS lepiej radzi sobie z emulacją konsol a MAME optymalizowane jest pod automaty coin-up. W tym poradniku skupimy się wyłącznie na emulacji CD-i i de facto, nawet nie uruchomimy frontendu.
W pierwszej kolejności musicie pobrany plik cdimono.zip skopiować do folderu /roms/ znajdujący się w głównym folderze emulatora MESSUI
Teraz otwieracie notatnik w do którego kopiujecie zawartość:
messui64.exe %cd%\roms\cdimono1.zip
I zapisujecie to jako plik wsadowy *.bat np. runCDi.bat (który nora bene możecie pobrać z załącznika poniżej tego artykułu). Plik wsadowy kopiujecie do głównego folderu emulatora.
Tak spreparowany plik *bat uruchomi nam bezpośrednio to co jest nam potrzebne, czyli bios CD-i bez zbędnego dłubania w emulatorze:
Tak Snow8lind, to naprawdę było takie proste 😉
Aby zmienić ustawienia sterowania wciskacie klawisz TAB i przechodzicie pod Input (this Machine):
W którym możecie sobie zmienić układ sterowania. I to właściwie wszystko. Tutaj naprawdę nie mamy nic do skonfigurowania.
Aby załadować obraz gry z górnej belki wybieramy Media > Cdrom > Mount File… Emulator niestety nie obsługuje archiwów i wszystkie obrazy płyt musicie rozpakować.
A następnie z górnej belki wybieramy Options > Soft Reset aby uruchomić naszą grę. Pamiętacie, że załadowanie obrazu gry może trochę potrwać.
Najlepsze gry, które warto sprawdzić (kolejność przypadkowa):
- Hotel Mario
- Burn:Cycle
- The Apprentice
- Mutant Rampage: Bodyslam
- Tetris
- Uncover featuring Tatjana
- Flashback
- Pac-Panic
- Lemmings
Na zakończenie zostawiłem niewielki trick. Obrazy płyt CD-i potrafią zajmować kilkaset megabajtów jednak ze względu na fakt, że ich zawartość jest stosunkowo dobrze kompresowana polecam skompresować folder z obrazami za pomocą algorytmu LZX w Windows 10. Poniżej screenshot ile gigabajtów udało mi się zaoszczędzić (nie jest to fullset):
To by było na tyle w kwestii emulacji Philips CD-i. Dziękuję za uwagę.
